(opzwepende muziek)
– Heb je die gezien?
– Mooi hoor.
– [Taryn] Zie je die?
(Ezra hoest)
– Maar [Taryn] Ik heb mijn [ __ ] verkloot.
– [Ezra] Ja.
(Taryn hoest en lacht)
– Hallo allemaal.
– Breng het binnen.
– Hoe gaat het?
– Goed, ik vind je outfit leuk.
– Bedankt.
– Ja. Nou, ik ben Taryn.
Ik werk met kinderen met autisme
en geef gedragstherapie.
– Mijn naam is Ezra.
Ik ben een professionele kunstenaar.
– Hallo, ik ben Avery,
en ik werk momenteel met daklozen.
– Koel.
– Rad.
– [Vrouw] Wat denk je dat
we hier vandaag doen?
– We gaan wiet roken
en we gaan praten over adoptie.
– Ik ben opgewonden om onze
overeenkomsten en verschillen
tussen dit alles te zien.
En ik ben opgewonden om te willen
praten over adoptie
en bruin zijn.
– Transraciale adopties. O ja.
– Ja, daar ben ik echt opgewonden over,
ook al weet ik niet
wat uw situatie is,
maar ik ben opgewonden.
– Oh, je zult het ontdekken.
– Ik kan niet wachten.
– We zullen zien.
– Gooi het naar me.
(funky muziek)
(bong bubbels)
– Oh, dat is leuk.
Dit is zo interessant.
(kom klapt)
(Taryn lacht)
– Wanneer ben je geadopteerd?
– Ik ben twee dagen na mijn geboorte geadopteerd.
– Hoe was je ervaring
met je biologische ouders?
– Eigenlijk mijn hele leven lang
heb ik niet om ze gegeven.
Ik wilde hun namen niet weten.
Ik wilde niet weten waar ze woonden.
Ik, zoals, in mijn hoofd, ik
plantte dat ze net waren
als deze schelpen van mensen
die me toen produceerden,
en nu ben ik hier.
Snel vooruit in de tijd.
Mijn moeder en ik kijken
door als kinderfoto’s
en dan is er ineens een foto
van deze kleine jongen.
En ik dacht: “Wie is dit?”
En mijn moeder zei: “Oh,
dat is je broer.”
Weet je, ze hield hem vast
en toen had ze jou en
daarna niet meer,
en dat was echt
verdomd hartverscheurend.
(bong bubbels)
Hoe oud waren jullie? Weet jij?
– Ik ben vorig jaar geadopteerd.
– O mijn God. Liefde.
– Ja.
– Wacht, dat kun je doen.
Wat? Hoe werkt het?
– Ik ben geadopteerd door
de inheemse familie van mijn beste vriend.
Mijn moeder raakte uit balans in haar geest
en het navigeren door haar groeiende
schizofrenie opent deze deur
voor andere gezinnen of
gemeenschappen om je heen om te voelen
dat ze
dat soort familiegevoel voor je moeten creëren.
Mijn familie heeft dit
zonder mijn medeweten georganiseerd.
– Wauw.
– Ja. Ik zag het helemaal niet aankomen.
Het was erg als, “Wat?” (lacht)
– Dat is zo interessant.
– Het is. Ja.
– En jij dan?
– Wat was de vraag?
(Ezra en Taryn lachen)
– Ik weet niet hoe het met jullie zit,
ik ben zo high. Graag willen.
– Het is al goed.
– Je begrijpt het niet.
Dus zoals, vraag near me wholesale (https://wholesale.7sku.com), zoals…
– Doe het oorsprongsverhaal.
– Oh oké.
– Ja.
Mijn moeder was er zoals altijd,
maar het was zoals in het begin,
zoals begeleide bezoeken aan CPS.
Ik kreeg echt
niets van de interactie.
En ik heb diep van binnen
altijd die wrok
en haat, denk ik, voor haar gehad,
omdat ze mijn twee
oudere zussen en ik had,
haar leven niet samen had
, op een heel slechte plek was
en toen nog twee kinderen had
zoals jaar later die wit zijn.
Ze vond het leuk om haar leven op de rails te krijgen
en voedde ze graag op en
was als een moeder voor hen.
En dat was het net niet voor mij.
– Zijn je beide ouders blank?
– Ja.
– Hoe is dat?
– We hebben heel, heel
verschillende politieke opvattingen.
Iets waar we niet over kunnen spreken,
zijn blauwe levens.
Ze begrijpen niet dat het een keuze
en een beroep is en niet zoiets als wat?
Je bent aan het kiezen.
Je wordt niet geboren,
zoals zij niet.
En nogmaals, alsof je
uit een voorrecht komt, maar zoals.
– Dit is een hot topic
in mijn hart. (lacht)
Dit, het zogenaamde witte verlossercomplex,
waar twee blanke mensen
op zoek gaan naar specifiek een bruin kind.
En het is een symbolisch item.
En meestal een echt
groot christelijk gezin.
En we zijn gewoon, weet je,
God heeft ons naar deze aarde gestuurd om dit te doen.
En wat je ook gelooft
in religie is prima.
Maar als dat de reden
voor adoptie is om dit kind te symboliseren,
dan verpest je ze.
Want je gaat ze niet leren
over de moeilijke dingen die
komen kijken bij zwart zijn.
En dat soort situaties ga je niet aankaarten
.
Maar mijn adoptieverhaal,
net als mijn biologische moeder, Melissa
, koos alleen mijn ouders
omdat mijn vader zwart is.
En ze zei:
“Omdat je iemand
zwart in je familiesysteem hebt,
zo van, dit was veel
ethischer”, en dat soort dingen.
Maar dat is als een hete kijk die ik hierop heb.
(tikkende klok)
– [Vrouw] Adoptie. Goed of slecht?
– Mooi zo.
– Ik vind het leuk. Mooi zo.
– Ik denk dat ik voor adoptie ben, maar er is,
ik zie zoveel, zoals, je zegt,
manipulatie erin,
van mensen die denken, ik
ga iemand adopteren
die anders is dan ik
en weet je, zoals wat
dat voor hen zou kunnen betekenen,
en wat ze misschien denken dat
ze aan die persoon geven.
Het is zoiets vreemds.
En dan, in jouw geval, weet je,
ze zijn dit soort
stille racisten tegen jou.
Er zijn zulke lagen van dingen
die moeten worden
teruggetrokken van wat er om ons
heen is om op een plek te komen waar
we echt voor elkaar zorgen.
Het is zo ontmoedigend en
het lijkt zo verkloot.
– O ja. Ik was er snel bij om te
zeggen dat adoptie goed is
en dat denk ik ook, maar…
– Het kan.
– Dat kan, ja,
maar de keren dat het niet zo is,
is verschrikkelijk.
– Ik geef de maatschappelijk werkers de schuld.
Ik bedoel maatschappelijk werkers,
ik weet dat ze beginnen met een goed hart,
maar ze zijn overwerkt.
Hun werklast is te
hoog, en ze raken opgebrand,
en ze geven niet meer om hun werk,
en ze geven niet meer om hun zaken,
die letterlijke, echte mensen zijn.
En ik denk gewoon dat ze dat vergeten
en dat het gewoon in het systeem terechtkomt.
En ik had er zoveel, dat
ik je niet eens
hun namen kon vertellen.
Alsof ze allemaal
net een blanke cis-vrouw waren
met als donker haar.
– Het zijn alleen deze, de
systemen die we
om ons heen opzetten zijn gewoon levenloos.
En ik bedoel, er zit iets goeds in.
Ik wil
dat hele gedoe niet veralgemenen,
maar we weten gewoon niet hoe we
voor elkaar moeten zorgen.
(Ezra en Taryn lachen)
Sorry, ik word weer stoned.
– [Vrouw] Wie heeft er honger?
– Achteruitgang
– Eten?
– Ik ga een hapje eten.
(tikkende klok)
Mijn ervaring met soortgelijke familiesystemen
was heel anders dan die van jullie.
Ik begrijp niet
wat jullie hebben doorgemaakt,
om iets kapot te zien gaan
en het dan zo te laten herbouwen.
Alsof ik er net in zat.
Slaat dat ergens op?
Alsof ik het goed heb, denk ik.
Oh mijn God, ik kan huilen.
Sorry.
Ik voel me dankbaar.
– Ik had een veel beter
leven dan ik zou hebben gehad
als ik niet was geadopteerd, dus.
– Bedankt om dat te delen.
Dat was echt kwetsbaar.
– Kunnen we nog een joint krijgen?
– Ja, ik denk dat ik het kwijt ben.
– [Vrouw] Het is precies
achter de Lay’s tas.
– Oh bedankt.
(klok tikt)
– Ik wil adopteren
en ik heb het gevoel dat dat verkloot kan zijn.
Is dat verpest?
– Ik weet het niet.
Ik zeg dat ik geen kinderen wil,
maar ik wil geen
kinderen uit mijn lichaam.
– Dat is wat ik zeg.
– [Taryn] Ja. Ik wil dat niet doen.
– Ik wil controle over mijn blaas hebben.
– En zoals, ik niet, ik heb er
gewoon geen zin in.
– [Vrouw] Kinderen leven niet
in je blaas. Gewoon ter informatie.
(Taryn en Ezra lachen)
– Nee, maar zoals, na jou,
zoals, sommige mensen plassen zichzelf,
en ze hebben er geen controle meer over.
– Ja, en ik denk dat het goed is.
– Dat wil ik niet.
– Deze dingen kunnen
ons hoe dan ook overkomen als we oud worden.
– Ik, nee. Nee.
– [Vrouw] Wat vind je
van Ezra’s adoptieverhaal?
– Ik weet zeker dat het
zoveel verschillende dingen betekent
op zoveel verschillende niveaus
dat ik het nooit zal begrijpen,
en daarom is het zo mooi,
en ik ben zo blij voor je,
maar mijn geest is net als…
– Ik kan ook mijn hoofd niet om de,
voor zoals, geen documenten wikkelen? Ik weet het niet.
Adoptie lijkt altijd
zo legaal.
– Maar is dat niet gek?
Zoals, het kan gewoon zijn,
we zijn zo ingebakken
dat het een fysiek
stuk papier is, en zoals…
– Dat zijn allemaal subtiele dingen.
– Al het andere komt eerst,
maar alsof het
letterlijk uit het hart
en gevoel komt, en zoals vertrouwen,
en als een gevoel van gemeenschap.
En dat is niet waar adoptie
in Amerika, of waarschijnlijk waar dan ook,
ik bedoel, niet waar, gebeurt.
– Het gaat me diep. Het is helemaal zo.
Er zit zoveel in
dat ik niet eerder heb overwogen,
omdat ik dat niet heb meegemaakt.
Ik ben zowel high als volledig onder de indruk
van alleen de geleefde ervaring.
– Ja. Ik denk dat hoog en
vol ontzag dit alles kan samenvatten.
– Zoals, oh ja.
– Speel je graag Lineup thuis?
Nou, goed nieuws. Opstelling is nu een spel.
Bekijk de link in
onze beschrijving voor meer.